Otłoczyn (dawniej: niem. Ottlotschin, Ottloczyn, Otloczyn, łac. Otlucin, Otluczino)

–wieś położona nad Wisłą i jej lewobrzeżnym dopływem rzeką Tążyną w pierwszej   strefie klimatycznej Niziny Ciechocińskiej. Stworzyła ją potrzeba istnienia usługowego ośrodka związanego z przeprawą przez bród na Wiśle.  Powstała na nizinie zwanej otłoczyny i od niej, zaczęto ją nazywać Otłoczyn. Do jej charakterystycznego wyglądu podobni byli także przemoknięci i otłuczeni podróżni, po pokonaniu Wisły. Udokumentowane istnienie osady już w II wieku p.n.e.

Ciekawostki krajoznawcze: kościół poewangelicki, obecnie parafialny p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa, zbudowany w latach 1901-02; dawny cmentarz ewangelicki rekatolizowany po II wojnie światowej. Z początków XX w.; nad Tążyną młyn Kuta z XIX/XX w. oraz schrony niemieckie z 1944 r.

                                                            opracowanie Tadeusz Perlik.