Papowo Biskupie  – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Papowo Biskupie. Pierwsza wzmianka o miejscowości pojawiła się 5 sierpnia 1222 r. Wcześniej była znana pod nazwami: Papouo (1222), Papowe (1284), Popow (w 1326), Papav lub Papaw

Zabytki

gotycki kościół z XIV wieku. W roku 1768 została dobudowana kaplica św. Huberta, która ufundował Jakub Zalewski, właściciel Zakrzewa. W tym czasie powstała też być może dolna część wieży. Górna część została dobudowana w 1841 roku. Kościół był remontowany w roku 2005 (dzwonnica), 2007 (elektronika) oraz w latach 2008-2009 (organy kościelne).

zamek krzyżacki w ruinie, powstały w latach 80. XIII wieku. Do 1410 roku znajdowała się tutaj siedziba komturstwa, zaś następnie wójtostwa. W 1454 zamek przejęli Polacy, zaś w 1505 roku król Aleksander Jagiellończyk nadał obiekt biskupom chełmińskim, w których władaniu pozostawał do I Rozbioru Polski w 1772 r. Zamek był wybudowany z głazów narzutowych oraz granitu.

Zegartowice

Pierwsza wzmianka w źródle pisanym dotyczącym miejscowości pochodzi z roku 1405. W kronikach i dokumentach wieś występowała pod nazwami: Segehardsdorff, Segirsdorff (1405), Zygaertowicze (1522), Ziegartowicze (1522). W średniowieczu wieś ta była własnością rycerską i leżała w granicach komturstwa, a później do prokuratorstwa papowskiego. W 1419 roku rycerz Jenchow był zobowiązany do 1 służby w zbroi lekkiej. Innymi rycerzami byli: Kacper, Jakub Dytrych, Jokusz (z lat 1423-28 i 1438). Byli oni zobowiązani do 1 służby w zbroi lekkiej.  Po wybudowaniu zamku krzyżackiego w Papowie Biskupim, Zegartowice należały do zamku. W okresie późnego średniowiecza Zegartowice należały wtedy do tak zwanego klucza papowskiego.

                                                            Materiał opracował Zdzisław Grabowski.