Obrowo – siedziba gminy. Pierwsza wiadomość o miejscowości pochodzi z 1309 roku, wtedy była własnością mieszczan toruńskich. W 1391 roku książę Władysław Opolczyk zastawił wielkiemu mistrzowi Konradowi von Wallenrode część ziemi dobrzyńskiej z wioskami Gumowo, Krobia, Nowa Wieś, Obrowo, Silno i Złotoria. Rok później ten sam książę zastawił Krzyżakom całą ziemię dobrzyńską, którą król Władysław Jagiełło odzyskał w 1405 roku. W 1633 roku bracia Łubieńscy: biskup płocki Stanisław i biskup kujawski Maciej uzgodnili pomiędzy sobą granice diecezji. Ustalili że parafia w Ciechocinie, Dobrzejewicach, Nowogródku i Złotorii będą należały do diecezji kujawskiej a parafie w Łążynie, Obrowie i Osieku nad Wisłą do diecezji płockiej. Regulacja granic diecezji została zatwierdzona bullą przez papieża Urbana VIII w 1639 roku. Około 1673 roku największym posiadaczem we wsi był Szymon Tarnowski. Na początku XVIII wieku Obrowo stało się własnością rodziny Nałęczów. Około połowy XVIII wieku drogą koligacji rodzinnych majątek przeszedł do Romockich. W 1761 roku dziedzicem Obrowa był Jan Romocki, po którego śmierci w 1808 roku majątek przeszedł na syna Hieronima. Od 1844 roku majątek obrowski dziedziczył Ignacy Romocki syn Hieronima. W 2 połowie XIX wieku (1866 – 1880) przeniesiona została siedziba gminy z Osieka nad Wisłą do Obrowa: w tym czasie majątek znajdował się w rękach rodziny Ramlau a następnie Rudowskich. Od 1896 roku Obrowo stanowiło własność Romana Góreckiego, który m.in. przebudował swoją siedzibę – dwór w 1898 roku o czym informują umieszczone w szczycie dworu litery RG oraz data. Po śmierci Romana Góreckiego właścicielem został jego syn Marian Górecki.

Ciekawostki krajoznawcze: dwór wzniesiony na przełomie XVIII/XIX wieku, w  stylu klasycystycznym, przebudowany w 1898 roku przez Romana Góreckiego; wokół dworu częściowo zachowany park dworski z końca XIX wieku; podczas wypoczynku wakacyjnego w Szafarni w 1824 roku w dworze i we wsi przebywał młody Fryderyk Chopin, który wziął w tzw. „ okrężnym” czyli dożynkach. Na pamiątkę tego wydarzenia jest umieszczona tablica na ścianie dworu.

Czernikowo - gotycki kościół św. Bartłomieja zbudowany ok.1370r.przebudowany w XVI w. Plebania zbudowana w stylu dworkowym w połowie XIX w. Przy szkole tablica - pomnik upamiętniająca pomordowanych nauczycieli.

                                                                                                         Opracował: H. Miłoszewski