Zbiórka chętnych wyznaczono o godz. 9.00 na dworcu autobusowym, skąd nastąpi przejazd autobusem do Łysomic. Trasa wycieczki wiodła z Łysomic, przez Lulkowo – Piwnice – Rezerwat Las Piwnicki – Wrzosy Polana. Podczas wędrówki turyści obejrzeli pałace  w Łysomicach i Lulkowie oraz dwór  w Piwnicach.

Łysomice - Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1381 r. Zwana była wówczas Poszesdorff. Znajdował się tu folwark krzyżacki należący do komturstwa toruńskiego. W 1429 r. wielki mistrz Paweł von Russdorf wyraził zgodę na zamianę części wsi dokonaną pomiędzy komturem toruńskim, Ludwikiem von Landsee, a mieszczaninem toruńskim, Janem von der Merse. W 1457 r. król Kazimierz Jagiellończyk przekazał wieś radzie miasta Torunia, która w latach następnych ją wydzierżawiała. 

Pałac późnoklasycystyczny. Budynek piętrowy, wzniesiony na planie prostokąta, murowany z cegły i otynkowany. W fasadzie ozdobą jest centralnie umieszczony piętrowy ryzalit, zwieńczony trójkątnym frontonem..

Lulkowo - Wcześniejsze nazwy tej wsi to Lewlkaw i Lulkau (niem.). W czasach krzyżackich należała ona do komturii bierzgłowskiej, a następnie do toruńskiej. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1414 r., kiedy to w aktach magistratu toruńskiego zapisany został Henryk Lulkau, który rzekomo nadał jej nazwę od swego nazwiska. Pałac neorenesansowy. Budynek wzniesiony na nierównomiernym planie, w większości podpiwniczony, składa się z kilku zasadniczych brył. Piętrowej wysuniętej na zachód, piętrowego korpusu w dłuższej osi zbliżonej do W-E i parterowych przybudówek, dostawionych od północy i od wschodu. Dwie wyższe części posiadają dodatkowe mezzanino, pełniące funkcje poddasza. Za fasadę budynku przyjmujemy południową elewację bryły głównej z 7 osiami, z których trzy środkowe znajdują się w nieznacznym ryzalicie, nad werandą dźwigającą balkon. Okna zamknięte są od góry łukami, tworzącymi ozdobną arkadę. Sama weranda sprawia wrażenie przebudowanej. Być może luksfery wypełniające przestrzenie pomiędzy filarami wmurowano później. Po bokach ryzalitu lizeny, zaś całość wieńczy trójkątny szczyt. Zachodnia bryła wybudowana na planie kwadratu, mocno wysunięta przed fasadę, w narożniku posiada 3-kondygnacyjną, oktagonalną wieżę. Jej elewacje: płd. i północna są 3-osiowe, zaś zachodnia 2-osiowa; podobnie jak reszta budynku zdobione gzymsami i trójkątnymi przyczółkami nad oknami 1. piętra. Najdalej na wschód wysunięta jest parterowa część, dawna sala balowa, stanowiąca obecnie kaplicę p.w. Chrystusa Króla Wszechmogącego.

Piwnice - Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1346 r., kiedy to była folwarkiem należącym do komturstwa bierzgłowskiego.

Dwór bezstylowy, parterowo – piętrowy, nakryty dwuspadowymi dachami, wzniesiony na planie prostokąta w dłuższej osi, fasadą skierowany na wschód. Historyczną bryłę dworu stanowi jedynie część północna – parterowa. Jeśli wierzyć XIX-wiecznym rysownikom map, dwór przed 2. wojną św. wybudowany był na planie odwróconej litery „T’. Południowa część spaliła się i została odbudowana już jako przedłużenie części parterowej. Po odbudowie, do południowej ściany szczytowej dostawiono niewielką przybudówkę.

                                                                                  opracował Zdzisław Grabowski.