- ŁOJEWO -
wieś usytuowana nad Jeziorem Szarlejskim. Tu, w
szkole która już nie istnieje, urodził się Stanisław Przybyszewski (1868-1927r.)
piewca wielkopolski, prekursor ekspresjonizmu – „Meteor” Młodej Polski.
W 1865 r. powstało tutaj pierwsze na Kujawach spółdzielcze koło rolnicze.
W latach 1880-1912 zbudowano tutaj obecny pałac,
który był częściowo rozbudowany w latach 70-tych XX w.
Pałac neoklasycystyczny, piętrowy, nakryty dachem czterospadowym. Budynek
ma od
frontu kolumnowy portyk wspierający balkon, nad
którym znajduje się trójkątny szczyt.
- GÓRA -
wieś powstała w XII w. stanowiła najpierw własność kościelną. W XIV w. przeszła
we władanie rodów szlacheckich i ziemiańskich aż do II wojny światowej.
Znajduje się tu klasycystyczny kościół parafialny p.w. Św. Trójcy ufundowany
przez szambelana, Józefa Kościelskiego, w 1829 r.
Budynek jest orientowany, murowany i otynkowany.
Wyposażenie świątyni jest głównie rokokowe z XVIII w., z obrazem św. Walentego
i krucyfiksem z 31 tureckich kul armatnich (1855 r.), darowany parafii przez
generała dywizji w służbie kawalerii tureckiej Władysława Kościelskiego (Sefer
Paszę).
Kościół otacza cmentarz z zachowanymi nagrobkami z
XIX w. (grobowce okolicznych ziemian) - najstarszy pochodzi z 1810 r.
Największą ciekawostką jest nagrobek poety Stanisława Przybyszewskiego wykonany
w 1931 r. Zgodnie z wcześniejszą dyspozycją, doczesne szczątki spoczęły na
cmentarzu w Górze (pierwotnie w grobowcu rodzinnym Znanieckich), gdzie dokonał
swego żywota, zaś w 1931 r. trafiły do oddzielnego grobowca ufundowanego ze
zbiórki składek społeczeństwa.
- KANAŁ PARCHAŃSKI -
opływa ziemie przyległe do wsi Parchanie od
południa, jest przedłużeniem naturalnie płynącej rzeczki Tążyny - dopływu Wisły.
Kanał jest rowem wykopanym przez Prusaków na przełomie XIX i XX w., przede
wszystkim by odwodnić Błota Ostrowskie znajdujące się pomiędzy Lasami
Balczewskimi a Puszczą Bydgoską. U schyłku ostatniego zlodowacenia była to
naturalna rynna wyżłobiona przez wody roztopowe.
- PARCHANIE -
we wsi opodal dworku wznosi się kościół p.w.
św. Wojciecha, który jest świadectwem wspaniałej historii Parchania. Zgodnie z
pradawnymi podaniami wieś chroniona była palisadą (parkanem), stąd ma wywodzić
się współczesna nazwa miejscowości. Już na przełomie X i XI w. musiała to być
wieś należąca do biskupów kujawskich, którzy rezydowali wtedy w Kruszwicy
(później we Włocławku). Prawo biskupów kujawskich do Parchania potwierdził w
bulli papieskiej z 19 czerwca 1259 r. Aleksander IV (właściwie Rinaldo Conti).
Generał W. Sikorski zamieszkał w tej
podinowrocławskiej wsi wraz z rodziną w 1923 r., po złożeniu urzędu premiera.
Mieszkał tu do wybuchu wojny w 1939 r.
Sikorscy zajmowali dworek, który ostał się po rozparcelowaniu dawnego majątku
niemieckiego z przełomu XIX i XX w.
W 1936 r. w tutejszym kościele odbył się ślub jedynej córki generała - Zofii z
porucznikiem Stanisławem Leśniowskim.
- GĄSKI -
są niewielką miejscowością, składa się z czterech
części: centrum, które otacza kościół, Gąski - Błota, Gąski - Brzózki i Gąski -
Śrubsk (Szrubsk
We wsi znajduje się szkoła podstawowa, którą
zbudowano w 1905 r., a 1989 r. nadano jej imię znanego polskiego archeologa
Józefa Kostrzewskiego.
Świątynia w Gąskach jest kościołem poewangelickim, który został w 1945 r.
poświęcony i przekazany parafii w Parchaniu jako mienie poniemieckie.
Obecnie kościół parafialny p.w. Chrystusa Króla obok dawna pastorówka z początku
XX w. – obecnie plebania.
- WIERZBICZANY - we wsi znajduje się neorenesansowy pałac zaprojektowany przez Friedricha Augusta Stülera dla rodziny von Roy. Wybudowany on został w latach 1845-46.
Wierzbiczany geograficznie znajdują się na tzw. Wysoczyźnie Kujawskiej i obszarze tradycyjnie zwanym Czarnymi Kujawami z racji przeważających tu urodzajnych, czarnych ziem bagiennych.
Materiał opracował Tadeusz Perlik.