RUDAK– obecnie dzielnica Torunia, dawniej wieś wzmiankowana w 1340 r. jako Rodecke w dokumencie komtura krzyżackiego Heinricha Zengera, który sprzedał pewną część ziemi niejakiemu Hermannowi Gerunge. Rudak do połowy XV w. podobnie jak i sąsiadujące wioski czynszowe: Gosorzyn, Stawki małe, Stawki Duże, oraz Piaski należał do komturstwa nieszawskiego. W 1661 r. jest wymieniona karczma, która znajdowała się na gruntach wsi Rudak i Gosorzyn, a którą prowadził Jan Baron. Od początku XVII w. wieś była systematycznie zasiedlana osadnikami olenderskimi.
W 1885 r. obszar wsi obejmował łącznie 812 ha, w tym aż 142 ha lasu.
Występujące tu duże pokłady iłów plioceńskich zwanych pstrymi stanowiły doskonały surowiec dla zakładów ceramicznych (cegielni), które funkcjonowały tu od średniowiecza.

Ciekawostki krajoznawcze: kościół p.w. Opatrzności Bożej, wzniesiony w latach 1902-09 jako ewangelicki; dawna pastorówka, obecnie plebania z lat 1902-09; cmentarz ewangelicki przy ul. Rudackiej z połowy XIX w. Pomniki przyrody: przy ul .Rudackiej 45/60 – skupienie 6 dębów szypułkowych o obwodzie 253 – 379 cm i wysokości 21 – 23 m, przy ul. Rudackiej, obok cmentarza ewangelickiego dąb szypułkowy o obwodzie 566 cm i wysokości 20 m, przy ul. Lipnowskiej, pomiędzy wyrobiskiem a Fortem XV – głaz narzutowy o obwodzie 12,7 m

                                                                    Materiał opracował Henryk Miłoszewski.