Wycieczka odbyła się w bardzo upalny dzień, i ta aura spowodowała że prowadząca trasę Kol. Hanna Czech zmieniła przebieg planowanej trasy „uciekając” z przejść prowadzących asfaltem. Pierwszym punktem na trasie było obejrzenie w Rogówku pozostałości po cmentarzu ewangelickim, tutaj po wysokich pokrzywach niewiele się już zachowało pozostałości po nagrobkach. Następnym punktem programu było obejrzenie zamkniętych i czynnych żwirowni położonych na obrzeżu Młyńca. Gwoździem programu była możliwość zwiedzenia zespołu parkowo-dworskiego w Jedwabnie. Tutaj gospodarz pan Paweł Kalbarczyk opowiedział nam o losach dworku i swoim gospodarowaniu od roku 1988 (można było też zobaczyć dokumentację).

Po chwili odpoczynku zaprosił nas do obejrzenia parku i do sadu czereśniowego byśmy mogli narwać sobie owoców (bez limitu). Wizytę zakończyła wspólna fotka grupy z panem Pawłem.

Objedzeni pomaszerowaliśmy nad brzeg rzeki Drwęcy i weszliśmy na mocno już zadrzewione grodzisko „Poganka” – ostatni punkt naszej wycieczki. Po podziwianiu widoków na dolinę rzeki Drwęcy grupa zeszła (z kłopotami) z grodziska i pomaszerowała najpierw wzdłuż rzeki a następnie drogą do Lubicza Dolnego gdzie nastąpiło zakończenie trasy.

Uczestnicy wędrówek rodzinnych z Oddziału Miejskiego PTTK w Toruniu serdecznie dziękują właścicielom dworku w Jedwabnie za bardzo miłe i serdeczne przyjęcie na swoim terenie.

 Opis Krajoznawczy - Jedwabno

Wieś na przestrzeni wieków nosiła różne nazwy m.in. Syden, Sydow, Zydow, Seyden i Zidau.

Pierwsza historyczna wiadomość o miejscowości pochodzi z 1252 r., kiedy należała do Świętosława Wirciżyrowica, pochodzącego z rodu Doliwów.

Kolejna  wzmianka o wsi pochodzi z 1338 r., z dokumentu w którym Wielki Mistrz Zakonu Dytrych von Altenburg nadaje dobra Syden- Fryderykowi Juvenis, synowi Fryderyka z Głuchowa.
W latach 1381-1441 jest folwarkiem komturstwa toruńskiego.
W roku 1454 Król Kazimierz Jagiellończyk nadaje folwark pokrzyżacki Syde – Tielmanowi von Wege. W 1457 r. wieś przechodzi z nadania królewskiego na dobro Rady Miejskiej Torunia, które to w 1507 otrzymuje w zastaw wdowa po Janie von Wege – Katarzyna.
Zygmunt I w zamian za zamek w Świeciu oddaje wieś w 1520 r. miastu Toruń. Wieś leży przejściowo a od 1815 r. definitywnie w granicach Prus.
W 1846 r. dobra nabywa Johann von Gask i Josephine z d. von Trzebuchowska. Kolejnym właścicielem zostaje w roku 1882 – Oskar Struebing.
Wieś o nazwie Żyda należała kolejno do: w 1906 r. Carla Kürbisa i Pauliny z d. Kühn, w 1910 r. do Jacoba Dunajskiego i Johanna z d. Gatza, w 1919 r. Jakuba Dunajskiego, w 1920 majątek o powierzchni 463 ha nabywa Stefan Scholl.
Nazwa Żyda zmienia się na Jedwabno za sprawą kolejnego właściciela, którym zostaje Jan Czarnowski w1925 r. do 1928 r., kiedy to nowym właścicielem zostaje Edward Myslakowski.
Dwór wzniesiony pod koniec XVIII w., z portykiem kolumnowym, rozbudowany na początku XX w. i odbudowany z ruiny pod koniec lat 80-tych, własność państwa Kalbarczyków. Wokół dworu park dworski w typie krajobrazowym założony pod koniec XVIII w. – zabytkowy, o pow. 5,97 ha. W parku o urozmaiconym drzewostanie rośnie lipa drobnolistna o obwodzie 510 cm, uznana za pomnik przyrody.

Zespół folwarczny składający się z: kuźni -warsztatu, wozowni -stajni murowanych z cegły z ok. XIX w., spichlerz- pompownia murowane z cegły z końca XIX w., obory, chlewni, stodoły, szopy i bramy parku. Budynki folwarczne ulegały po 1945 r. licznym przebudowom.
 

                                                                                                 Materiał opracował: Tadeusz Perlik