Grzywna We wsi znajduje się gotycki kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej pochodzący z przełomu XIII i XIV wieku. Kościół jest jednonawowy, kamienno-ceglany, z kruchtami: gotycką od zachodu (stanowiącą przyziemie planowanej i niezrealizowanej wieży) i barokową od południa. W 1906 r. od strony północnej została do nawy dobudowana kwadratowa wieża. W fasadzie zachodniej umieszczone są terakotowe rzeźby z połowy XIV w. przedstawiające Matkę Boską z Dzieciątkiem i świętych. Wnętrze świątyni wyposażone jest w przedmioty z XVI-XIX wieku. W kościele znajdują się organy z początku XX wieku, na wieży wisi dzwon z 1582 roku, odlany przez torunianina Marcina Schmidta. Na zewnątrz kościoła umieszczono płyty nagrobne tutejszych proboszczów (m.in. ks. Antoniego Temmy, zm. w 1895 i Jana Żuławskiego, zm. w 1931). Na przykościelnym cmentarzu znajduje się neoklasycystyczna kaplica grobowa Czarlińskich.

Mirakowo - wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Chełmża, nad jeziorami Chełmżyńskim i Grodzieńskim.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

W Mirakowie stoi XVIII-wieczny pałacyk, który wybudował ród Mellinów. Pałac jest dziś zaniedbany. Spiżarnia i wozownia zostały umieszczone pod ziemią, była to pierwsza podziemna wozownia na ziemiach Pomorza. W Mirakowie znajduje się ośrodek Polskiego Związku Łowieckiego, którego działacze polują w okolicznych borach sosnowych. Wieś podlega parafii Kiełbasin pw. Narodzenia NMP.

Znajduje się tutaj również nieczynna stacja kolejowa w stylu neoklasycystycznym (pociągi kursowały od 1881 r. do 1995 r.).

Kuczwały - Udokumentowane początki wsi sięgają roku 1400 i 1415 roku, W średniowieczu część dóbr dzierżawiła rodzina Watzenrode. Od 1524 roku wieś przejął wojewoda pomorski Jerzy Konopacki czyniąc z niej do XVII wieku gniazdo rodowe wielkich dobrodziejów kościoła w Grzywnie - szlachetnych Konopackich (bratem Jerzego Konopackiego z Kuczwał był biskup chełmiński Jan Konopacki), dla których ta świątynia stała się miejscem wiecznego spoczynku (Achacy Konopacki ma tu swoje epitafium). Rodzina ta należała do największych posiadaczy ziemskich na ziemi chełmińskiej (w swych rękach skupili prawie 1300 hektarów ziemi). Dbali oni o szpital zamieszkiwany przez ubogich, fundowali nadbudowę wieży, w 1649 roku Adam Konopacki przekazał środki finansowe dla księdza, który miałby odprawiać mszę za dusze zmarłych członków rodziny. Zapisane przez niego pieniądze „trium millium florenorum polonicalium" (3000 złotych polskich) potwierdzone zostały na zamku w Kowalewie odpowiednim testamentem. Niewielka część dochodów z Kuczwał była przypisana ołtarzowi św. Wolfganga z kościoła św. Janów w Toruniu. W 1570 r. wieś leżała w granicach parafii Gostkowo. W 1670 roku majątek, leżący już wtedy w granicach parafii w Kiełbasinie przejęli Erazm i Franciszek Estkowie. Wśród zarządców majątkiem w tamtym czasie wymieniany jest Żuliński, Na początku XVIII wieku ilość rodzin mieszkających we wsi nie zmieniła się. W 1773 roku obszar, na jakim gospodarzono dzielił się na dwadzieścia łanów szlacheckich i pięć łanów czynszowych. Wieś zamieszkiwały wtedy 122 osoby w tym owczarz, młynarz (we wsi był wiatrak) oraz karczmarz. Jako zarządzający majątkiem w 1789 r. wymieniany jest Mlekicki. W 1839 roku Kuczwały (i Pluskowęsy) zostały zakupione przez Karola Kalksteina za 49 200 talarów, a następnie przeszły w ręce ostatniego właściciela z tego rodu zmarłego w 1918 roku Antoniego Kalksteina, który w 1872 roku wybudował w centrum wsi okazałą owczarnię (obecnie w stanie rozpadu). To prawdopodobnie on wzniósł w sąsiedztwie owczarni w 2 połowie XIX w. dwór, który obecnie nieco zaniedbany spełnia funkcje mieszkalne i usługowe (sklep).

Na przełomie XIX i XX wieku wieś sytuowała się nieco na ponad 872 hektarach ziemi. Wśród zarządców majętności w tym okresie wymieniana jest także rodzina Mellinów. Przed II wojną światową dobra ziemskie dzieliły się na majątek szlachecki i folwark obejmując 3050 mórg ziemi, 44 budynki gospodarcze i 14 mieszkalnych, w których żyło 334 katolików i 2 ewangelików. Obecnie miejscowość leży w granicach Parafii Grzywna, mieszka w niej ok. 500 mieszkańców. Tutejsza osiadła ludność napłynęła z województwa mazowieckiego, małopolskiego i lubelskiego.

                                                                                 Opracował: Zdzisław Grabowski.