Starogród ( centrum) – Gród  wymieniany w 1242 roku. Od 1242r. gród stanowił własność Krzyżaków, w którym ulokowano relikwię – głowę św. Barbary, wcześniej zrabowaną w Sartowicach, po zdobyciu tamtejszego grodu. W 1364 roku folwark Zakonny, należący do komturstwa starogrodzkiego. Król Aleksander Jagiellończyk nadał w 1505 roku Starogród biskupom chełmińskim, którzy założyli tu siedzibę klucza ziemskich dóbr kościelnych. U biskupów dobra pozostają do I rozbioru Polski w 1772 roku, później stanowią domenę państwa pruskiego. Ciekawostki krajoznawcze: nikłe fundamenty zamku krzyżackiego na wzgórzu obok kościoła. Tutejszy zamek został wzniesiony przez Krzyżaków w II połowie XIII wieku jako siedziba komturstwa starogrodzkiego, które funkcjonowało w latach 1244 - 1454. W 1410 roku zamek został zajęty przez wojska polskie, lecz na krótko. Ponownie zajęty w 1454 roku na początku wojny 13-letniej przez wojska Związku Pruskiego. Od 1479 roku zamek był siedzibą starosty królewskiego. W 1505 roku król Aleksander Jagiellończyk przekazał zamek wraz ze wsią biskupom chełmińskim. W latach  1785 - 1795 został doszczętnie rozebrany. Kościół Św. Barbary wzniesiony w 1754 roku, barokowy. Wewnątrz kościoła polichromia rokokowa z II połowy XVIII wieku malowana przez

K. Chamskiego oraz 2 dzwony: pierwszy z 1631 roku, drugi z 1668 roku.

             

                                                                                Relację opracował: Tadeusz Perlik.