Markowice – wieś położona w województwie kujawsko-pomorskim, w gminie Strzelno.
Wieś istniała w średniowieczu - wymieniana jest w źródłach pisanych od końca XIV w. Należała w tym czasie do rodu Szeligów z przydomkiem Grzybek (później zmienili nazwisko na Markowscy).

W 1945 r. w Markowicach spłonął doszczętnie pałac z 1840 r., pozostały jedynie fragmenty parku krajobrazowego. We wsi zachował się barokowy zespół klasztorny misjonarzy oblatów, dawniej należący do karmelitów trzewiczkowych.

Barokowy zespół klasztorny karmelitów trzewiczkowych (w latach 1926-2013 Misjonarzy Oblatów M.N.). Kościół w pierwotnym kształcie ukończony w 1710 r., w latach 1754-64 dobudowano wieżę, w 1777 r. przeorientowano (prezbiterium przeniesiono z części wschodniej do zachodniej), w związku z czym przebudowano wnętrze. We wnętrzu ołtarze późnobarokowe i rokokowe, w ołtarzu głównym późnogotycka figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem ok. 1470-80 (autentyczna jedynie górna część rzeźby - popiersie Matki Boskiej i Dzieciątko, reszta uzupełniona w 1948 r.), koronowana w 1965 r. Klasztor zbudowany w latach 1767-74.

Z dniem 30.08.2013 r. Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej ukończyli swoją posługę, przez co opuszczają Markowice. Kustoszami Sanktuarium Matki Bożej Królowej Miłości i Pokoju – Pani Kujaw, zostają księża diecezjalni z archidiecezji gnieźnieńskiej.

             

                                                                       Relację opracował: Tadeusz Perlik.