Gorzuchowo Chełmińskie - Wczesny rankiem 10 osób dojechało pociągiem oraz 10 osób dwoma samochodami do Gorzuchowo Chełmińskiego. Na peronie stacji nastąpiło scalenie grupy. Następnie stromym zboczem powędrowaliśmy do pomnika znajdującego się w głębokim parowie pomnika upamiętniającego śmierć 39 osób, Które zginęły 02.09 1939 r. podczas bombardowania przez lotnictwo Luftwaffe pociągu ewakuacyjnego z Grudziądza do Torunia. Z tą wsią w okresie międzywojennym bardzo silnie była związana osoba gen, J. Hallera, który w 1922r. zakupił część rozparcelowanego majątku. W skład majątku tzw. resztówki 120 - 150 gruntu i zabudowania w tym dwór. Zamieszkał tu dopiero w 1936r. i przebywał do 29 sierpnia 1939r.Przy polnej drodze do Sarnowa pomnik z tablicą poświęconą 3 rozstrzelanych mieszkańców przez hitlerowców oraz na stoku ; Góry św. Jana" w 1933r. ufundowana grota MB Z Lourdes i krzyż .W czasie II wojny św. została zniszczona. Zrekonstruowana staraniem Tow. Pamięci Gen. J. Hallera i hallerczyków oraz sponsora rodzinę Madejów. W 1938r gen. J. Haller zbudował. kapliczkę św. Andrzeja Boboli. Na terenie rodziny Malców znajduje się kapliczka maryjna.
Sarnowo - wieś wzm. po 1340r. własność Zakonu, wzmiankowany jest pleban. W XVI w. wpierw należała do kapituły chełmińskiej, później własność szlachecka Głuchowskich. Kościół pw. Św. Marcina Biskupa z Tours. Wzn. w II poł. XIII w. Uszkodzony podczas wojen szwedzkich.W1 881r przeprowadzono remont, a gruntowna renowacja odbyła się w 1928r.Od strony północnej dostawiono neogotycką kaplicę pod wzn. Św. Marcina obecnie św. o. Pio. Przypuszczalnie w 2 poł. XVI w. pod prezbiterium powstała krypta grobowa rodu Głuchowskich, którzy przez prawie 200 lat dziedzicznymi właścicielami Sarnowa. Na pocz. 2 poł. XVIII w. pod kościołem wybudowano kolejną kryptę grobowa rodu Działowskich z herbem Prawdzic zdobiące wejście, Które usytuowane jest przy zewnętrznej, południowej ścianie kościoła. Doszczętnie spłonął 11,05.1938r.Odbudowany rok później. Obecny wystrój wnętrza utrzymany jest w stylu art deco. Trzon wyposażenia kościoła tworzą marmurowe ołtarze i ambona. Ciekawym elementem wystroju kościoła jest wieczna lampa podarowana przez gen. J. Hallera. Lampa została wykonana w 1938 -1939r.ze srebrzonego mosiądzu. Osobę generała upamiętnia także tablica marmurowa umieszczona w kruchcie. Na północnej ścianie kościoła zawieszono również dwie marmurowe tablice pamiątkowe poświęcone zamordowanym przez okupantów w 1939r.ks. J. Ryngwelskiemu i ks. A. Marcinkowskiemu.
Na cmentarzu mniej więcej jego połowie długości po prawej stronie postawiono symboliczny mur z tablicą inskrypcyjną z nazwiskami 15 parafian - ofiar ii wojny światowej. Grota wybudowana w 1990r. stojąca przed kościołem. Jest podzielona na dwie części, w jednej znajduje się figura MB z Lourdes,a w drugiej ołtarz polowy. Plebania murowana z przeł. XIX/XX w.
Figury św. Krzysztofa i figura św. Floriana ustawione 2000r.Nad rzeką Młynówką grodzisko wczesnośredniowieczne, wyżynne ,owalne, w kształcie kopca obwiedzionego wałem ziemnym. Krzyż drewniany nad Młynówką.
Pilewice - wieś wzm. w 1403r. jako wieś rycerska. Pozostałość po zespole dworskim - park o pow.1,83 ha założony w XIX w. z drzewostanem o charakterze pomnikowym. Dwór rozebrano w latach 70 XX w. Z miejscowością związany jest rycerz Mikołaj z Pilewic - członek i współzałożyciel Tow. Jaszczurczego, walczącego z Krzyżakami o polskość tej ziemi. Wraz z Janem z Pułkowa zdobył Kowalewo i oddał miasto królowi. Przebiega tu szlak; Jaszczurczy ślad".
Płąchawy - dwór wzn. w 1903r.obecnie mieści tu się szkoła. Kapliczka
Błędowo - pierwsze wzm. źródłowe pochodzą z 1320r.i mówią o kościele św. Michała Archanioła ii o plebanie o imieniu Mikołaj, Kościół wzn. na pocz. XIV w. Po pożarze w 1923r. budowla zyskała nową bryłę zbudowaną na dawnych kamiennych fundamentach. Przy kościele się drewniana dzwonnica o konstrukcji słupowej z XI/X w. z dzwonem z1533r. z napisem minuskułowym. Z dawnego dworskiego załażenia parkowego zachowało się kilkanaście drzew, w tym dąb szypułkowy posadzony w 1902r. na cześć kanclerza Bismarcka. dwór wzn. na pocz. XIX w. dla Ernesta Hoofa, browar częściowo wykorzystany na dom mieszkalny, 2 oficyny, kuźnia z poł. XIX w.
Działowo - w średniowieczu majątek rycerski Nicolasa[ Mikołaja] należący administracyjnie do krzyżackiego wójtostwa w Lipienku. Wzm. w latach 1923 -1924 Nicolas Salendorf jest pierwszym znanym przedstawicielem rodziny Działowskich
pieczętujących się herbem Prawdzic, a Działowo szlacheckim gniazdem rodzinnym. Rodzina Działowskich silnie skoligacona z innymi rodami szlacheckimi na ziemi chełmińskiej posiadała Działowo do 1940r. Od 1940 -1943 r. majątek był własnością skarbu III Rzeszy, a od 1943r. do k. wojny jego właścicielem był baron von S. Tenberg. Po wojnie po 1.01.1949 utworzono tu PGR co doprowadziło do nieodwracalnej dewestacji.19.10.1991 ustawą PGR zostały zlikwidowane ,a majątek przejęła Agencja Własności Rolnej skarbu Państwa. 1.01.1994 majątek został wydzierżawiony, a następnie 19.06.1997 wykupiony na własność przez rodzinę Madejów. Gospodarstwo zajmuje się produkcją roślinną. Ziemia jest przeznaczona pod uprawę buraka cukrowego, rzepaku i pszenicy. Podjęto efektywne działania aby uporządkować i zagospodarować stan posiadania. W miejscu dawnej klasycystycznej oficyny z 1800r. wzn. budynek administracyjny nawiązując do wcześniejszego założenia dworskiego. Runę starego pałacu wzn. 1894 - 1919 przez Działowskich rozebrano w 2003r. i wybudowano nowy pałac. Odnowiono też budynki gospodarcze, w tym dawną oborę wzn.1898r.Inną formą aktywności p. Madejów było założenie w 1997r. Klubu Jazdy Konnej ;Joker". Utworzono sekcję: sportową i ułańską. W 1870r.przerobiono kuźnię dworską na kaplicę rodzinną Działowskich. Zamkniętą po wojnie kaplicę udostępniono wiernym w 1960r. pw. MB Nieustającej Pomocy, a w 1987 ją rozbudowano. Od 2004 wraz z Działowem należy do parafii w Błędowie.
Wędrówka odbywała się przy silnym i zimnym wietrze.