Zbiórka uczestników o godz. 8.45 miała miejsce na pętli tramwajowej przy Motoarenie Toruń ,skąd uczestnicy powędrowali w kierunku Portu Drzewnego. 

Port Drzewny położony jest w zachodniej części miasta w bliskim sąsiedztwie kompleksu Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej i Hotelu "Walter".

Basen portowy ma długość 1,8 km, szerokość 350 m, wejście do portu ma 1,5 km długości i około 60 m. szerokości, a jego całkowita powierzchnia wynosi 65 ha

Port Drzewny w Toruniu uruchomiono 5 października 1909 roku w miejscu, w którym już w XVII w. wytworzyła się naturalna odnoga Wisły. Pełnił on funkcje magazynowe dla spławianego Wisłą drewna i mógł jednorazowo pomieścić ok. 230 tratw. Przy porcie tym działały również warsztaty remontowe małych rzecznych jednostek pływających oraz tartak. Roczne dochody portu w latach 1912–1913 wynosiły ok. 70 000 marek. Po przejęciu portu przez władze polskie w 1920 r. państwo wraz z władzami miasta utworzyło spółkę o nazwie „Port Drzewny przy Starym Toruniu”, która miała za zadanie budowę rzecznych statków, jednak problemy finansowe zahamowały rozwój portu. Znaczenie tego portu zmieniło się radykalnie na mocy orzeczenia Wojewody Pomorskiego z roku 1934, kiedy to portowy basen stał się tarliskiem ochronnym sandacza

Żegluga w Porcie Drzewnym ostatecznie została zakończona w 1962 roku, kiedy przeniesiono jego bazę magazynową do Portu Zimowego. W 1988 roku rozważano wybudowanie tu toru regatowego (6 torów o długości 2 km), jednak tych planów nie zrealizowano. Obecnie Port Drzewny pełni funkcję rekreacyjne, a korzystają z niego wioślarze, kajakarze i żeglarze. Przy porcie powstał hotel i ośrodek rekreacyjno - wypoczynkowy oraz Klub Żeglarski “Wiking”

W 2018 roku tereny przy porcie od strony wschodniej został zagospodarowany - powstały tam m.in.: plac zabaw, siłownia zewnętrzna oraz boisko do piłki plażowej

Następnie grupa przeszła obok kościoła NMP Gwiazdy Nowej Ewangelii i św. Jana Pawła II oraz powstających obok obiektów ;Muzeum Pamięć i Tożsamość i Parku Pamięci. Wzdłuż Szkoły Medialnej dalej podążając szlakiem czerwonym do Starego Torunia gdzie znajduje się głaz pamiątkowy upamiętniający 775 rocznice lokacji mieszkańcy Torunia.

Stary Toruń – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Zławieś Wielka.

Nad Wisłą na południe od współczesnej wsi w 1233 r. lokowany był Toruń, skąd po około 3 latach dokonano translokacji (przeniesienia) miasta na obecne miejsce. Według źródeł istniała tutaj warownia krzyżacka oraz osada z kościołem. W 1242 r. gród oparł się najazdowi księcia gdańskiego Świętopełka. W latach 1244-1247, w czasie wojny krzyżacko-pomorskiej, stanowił rezydencję mistrza krajowego Poppo von Osternohe. W czasie wojen polsko-krzyżackich w 1. poł. XV w. gród został zniszczony. W 1514 r. król Zygmunt Stary nadał wieś Radzie Miejskiej Torunia. Ruiny zamku krzyżackiego były widoczne jeszcze do 2. poł. XVIII w. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Dokładne położenie tej osady pozostawało nieznane do 2018 r., gdy w wyniku nieinwazyjnych badań archeologicznych ustalono przebieg północnej i zachodniej fosy wału obronnego. Osada znajdowała się na południowy wschód od dzisiejszych zabudowań wsi, u ujścia kanału prowadzącego do obecnego Portu Drzewnego.

 

Podążając dalej do domostwa Małgosi i Fredka Jabłońskich (prezesostwa klubu TM ,,Flisak ") by  korzystając z zaproszenia i odpocząć po przebytym odcinku trasy gdzie czekała na nas pyszna grochówka. Po wspólnej wymianie zdań i  fotce ruszyliśmy dalej  idąc  drogą  która wcześniej była torowiskiem. Przez Rozgarty w 1910 prowadziła linia kolejowa Toruń -Czarnowo z przystankiem w Rozgartach. Linia posiadała 28 km długości. Ostatecznie została zamknięta w 1966 roku a w1968 roku w dużej części rozebrana. Korzystając że w tym okresie jeździ mało rowerzystów wróciliśmy do Torunia nowo zrobioną ścieżką rowerową która prowadzi do Motoareny i tu zamączyliśmy nasza wędrówkę.

 

                                                                                 Opracował: Hanna Czech.