Uczestnicy spotkali się Na Skarpie przy szpitalu dziecięcym na starcie, do kolejnej wędrówki kondycyjnej. Po przypomnieniu przez prowadzącego aktualnie obowiązujących zasad bezpieczeństwa poruszania się w grupie wyruszyliśmy na trasę. Pierwszym punktem wycieczki był teren parafii p.w. Błogosławionej Marii Karłowskiej (erygowanej 8 września 1999 r.). Obejrzeliśmy kaplicę parafialną wybudowaną w latach 2002-2003, oraz trwającą od 2011 r. budowę kościoła. Następnie grupa podeszła do Szkółki Leśnej Bielawy – która jest jednym z najnowocześniejszych obiektów tego typu w kraju. W swoim asortymencie ma około trzydziestu różnych gatunków drzew i krzewów leśnych w ilości ponad 6 mln sztuk rocznie. Sadzonki sprzedawane są zarówno z gruntu jak i z bryłką (także w doniczkach) do zalesień, zadrzewień i nasadzeń. Dzięki zastosowaniu najnowszej technologii sadzonki z zakrytym systemem korzeniowym (z kontenerów) mogą być wysadzane zarówno wczesną wiosną jak i późną jesienią. Każda sadzonka jest mikoryzowana, czyli zapewnia się jej jest wsparcie, sojusznika w postaci grzyba żyjącego w symbiozie z drzewkiem. Takie „gratisowe” wzbogacanie substratu zapewnia odporność sadzonki na choroby i suszę. Szkółka Leśna Bielawy gwarantuje niemal 100% przeżywalność sadzonki.

- Po obejściu terenu szkółki uczestnicy udali się duklami Lasu Bielawskiego do obrzeży Lubicza Dolnego – w okolice głębokiego wąwozu Lubickiej/Wilczej Strugi. Struga Lubicka stanowi kanał ulgi dla Strugi Toruńskiej. Przepływa przez osiedla: Grębocin nad Strugą, gdzie bierze swój początek, dalej przepływa w granicach osiedla Bielawy, następnie przez obszar gminy Lubicz, gdzie uchodzi do Drwęcy. Długość całkowita cieku wynosi 5 km.

Dalej maszerujemy „grzecznie” wzdłuż autostrady (mija nas tu radiowóz policyjny) i dochodzimy do wiaduktu k. Małgorzatowa – robimy postój na uzupełnienie płynów. Leśną drogą schodzimy do Lampusza gdzie robimy sobie w ruinach gospodarstwa krótki odpoczynek.

Lampusz (Lampusch) to peryferyjna część Lubicza Dolnego - nawet Hans Maercker nie wspomniał ani słowem o tej osadzie. Musiała być zatem bardzo, ale to bardzo niepozorna. Na mapie z 1878 r. obszar Lampusza zatytułowany jest jako Abbaue zu Kaschorek, czyli uwzględniając dzisiejszą onomastykę Kaszczorek – Wybudowanie. Dopiero mapa z 1910 r. pokazuje, że ta część wsi została obdarowana nazwą własną. Pierwotnie osada była więc częścią Kaszczorka, potem (dopiero po 1945 r.) została przyłączona do Lubicza.

- W dalszym ciągu przemieszczamy się leśną drogą i schodzimy przy działkach nad rzekę Drwęcę, drogą dochodzimy do miejsca zwanego Białymi Górami. Tutaj na polu biwakowym przy rzece Drwęcy robimy dłuższy postój na posiłek i potwierdzenie tras w książeczkach OTP.
Wypoczęci podchodzimy na skraj skarpy wiślanej, następnie maszerujemy ścieżką i duktami przez Las Bielawski do szpitala dziecięcego na osiedlu „Na Skarpie” gdzie umordowani upałem kończymy wędrówkę.

 

                                                                                        Opracował: Tadeusz Perlik.