- Autobusem MZK grupa uczestników WR dotarła do podtoruńskiej miejscowości Rogówko.
Po przywitaniu przez Hanię Czech i przedstawieniu historii wsi uczestnicy wędrówki pomaszerowali drogą przez miejscowość zachodząc po drodze do byłej szkoły i na cmentarz ewangelicki.
Rogówko – wieś była już znana w 1414 r. jako Cleyne Roge. Wówczas doznała szkód wojennych, ocenionych przez Krzyżaków na 312 grzywien. W 1428 r. wymieniona została jako wieś opustoszała, zapewne w wyniku wcześniejszych działań wojennych. W latach 1437-38 rozciągała się na powierzchni 34 łanów i stanowiła nadal własność krzyżacką w komturstwie toruńskim. Po wojnie trzynastoletniej w latach 1454-66, stała się własnością królewską, przekazaną pod zastaw Radzie Miasta Torunia. W 1520 r. król Zygmunt I przekazał wieś wraz z innymi, w zamian za zamek Świecie nad Wisłą, na własność Toruniowi. W XVI w. Rogówko wraz z kilkoma innymi wioskami i folwarkami weszło w skład dóbr ziemskich Torunia w tzw. klucza mlewskiego. Wszystkie posiadłości miasta Torunia, w tym i Rogówko były wydzierżawiane przez kamlarnię toruńską, aż do I rozbioru Polski, m.in. w latach 1673-74 Rogówko, Grębocin, Jedwabno oraz Lubicz były dzierżawione przez Jakuba Eskena.
- Z Rogówka grupa wymaszerowała polną drogą, następnie przeszła malowniczym skrajem żwirowiska na obrzeże wsi Młyniec Pierwszy i dalej szosą do Jedwabna.
Jedwabno –
pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1338 r., z dokumentu w którym Wielki Mistrz
Zakonu Dytrych von Altenburg nadaje dobra Syden- Fryderykowi Juvenis, synowi
Fryderyka z Głuchowa. W latach 1381-1441 jest folwarkiem komturstwa toruńskiego.
W 1454 r. Król Kazimierz Jagiellończyk nadaje folwark pokrzyżacki Syde –
Tielmanowi von Wege. W 1457 r. wieś przechodzi z nadania królewskiego na dobro
Rady Miejskiej Torunia, które to w 1507 r. otrzymuje w zastaw wdowa po Janie von
Wege – Katarzyna. Zygmunt I w zamian za zamek w Świeciu oddaje wieś w 1520 r.
miastu Toruń. Wieś leży przejściowo a od 1815 r. definitywnie w granicach Prus.
W końcu XVIII w. Jedwabno składało się z folwarku szlacheckiego, wioski oraz
karczmy. Całość składała się z 10 domów mieszkalnych. Od 1836 r. dzierżawcami
byli Adolf i Wilhelmina Melzer, po których od 1846 r. majątek przejęła rodzina
von Gosk. Na początku 1906 r. kolejnym właścicielem majątku był Carl Kurbis, a
od 1910 r. rodzina Dunajskich. Ostatnim właścicielem majątku w latach 1928-39
był Edward Mysłakowski zamordowany w 1940 r. przez Niemców w obozie w
Oranienburgu.
- Po dotarciu do Jedwabna swoje kroki kierujemy do zespołu parkowo-dworskiego
którego właścicielami jest państwo Regina i Paweł Kalbarczykowie (artyści
plastycy). Zatrzymujemy się na dłuższy odpoczynek w parku gdzie zostajemy
podjęci przez gospodynię panią Reginę herbatą i ciastem. To kolejna uprzejmość
państwa Kalbarczyków na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat by turyści z
Torunia mogli zapoznać się z malowniczym dworem z portykiem kolumnowym z końca
XVIII w. (rozbudowanym na początku XX w., kapitalny remont w 1988 r.) oraz z
dworskim parkiem krajobrazowym z końca XIX w. (o powierzchni 5,97 ha).
Tradycyjnie solenizanci tym razem Marian i Piotr poczęstowali uczestników WR
słodyczami. Po wręczeniu pani Reginie okolicznościowej plakietki i odznaki OM
PTTK oraz wspólnej fotce wyruszyliśmy w dalszą drogę.
Ostatni odcinek wędrówki wiódł ścieżką rowerową do Lubicza Dolnego, gdzie na
przystanku MZK zakończyliśmy dzisiejsze przejście.
Opracował: Tadeusz Perlik.