Wieś Rogówko była już znana w 1414 roku jako Cleyne Roge. Wówczas doznała szkód wojennych, ocenionych przez Krzyżaków na 312 grzywien. W 1428 roku wymieniona została jako wieś opustoszała, zapewne w wyniku wcześniejszych działań wojennych. W latach 1437 – 1438 posiadała powierzchnię 34 łanów i nadal stanowiła własność krzyżacką w komturstwie toruńskim. Po wojnie trzynastoletniej w latach 1454 – 1466, stała się własnością królewską, przekazaną przez króla Kazimierza Jagiellończyka pod zastaw Radzie Miasta Torunia. W 1520 roku król Zygmunt I przekazał wieś wraz z innymi wioskami na własność Toruniowi, w zamian za zamek Świecie nad Wisłą. W XVI wieku Rogówko wraz z kilkoma innymi wioskami i folwarkami weszło w skład dóbr ziemskich Torunia w tzw. kluczu mlewskim. Wszystkie posiadłości miasta Torunia, w tym i Rogówko były wydzierżawiane przez kamlarnię toruńską, aż do I rozbioru Polski, m.in. w latach 1673 – 1674 Rogówko, Grębocin, Jedwabno oraz Lubicz były dzierżawione przez Jakóba Eskena. W okresie poprzedzającym I rozbiór Polski działały szkoły protestanckie. Jedną z placówek protestanckich była szkoła w Rogówku jednoklasowa z jednym nauczycielem. W 1820 roku wieś liczyła 13 gospodarstw była kuźnia, szkoła i powstało OSP. W połowie XIX wieku powstał budynek szkoły murowany karczma, której właścicielem był Niemiec Krempitz a ostatnie 4 lata przed II wojną światową była własnością Polaka. Obecnie jest to budynek mieszkalny.
Grodzisko „Poganka” w Jedwabnie - Grodzisko słowiańskie w Jedwabnie funkcjonowało od VIII do XIII wieku. Znajduje się na północnym brzegu Drwęcy, około 1,6 km w górę rzeki od mostu drogowego w Lubiczu. Grodzisko badano w 1926, 1930, 1961, 1962, 1978 r. W rezultacie działania Drwęcy zachował się tylko fragment wałów. Zachowana część obejmuje powierzchnię około 70 x 50 m. W południowo-zachodniej części grodziska rysuje się w wale wyraźne zagłębienie, prawdopodobnie ślad pierwotnej bramy grodu. Bezpośrednio na zachód od grodziska widoczne są zagłębienia terenu, będące śladem zasypanej fosy. W trakcie badań tego obiektu stwierdzono nawarstwienia kulturowe pochodzące z okresu od VIII do XIII w., na których zalegała około 1-metrowa warstwa późnośredniowieczna. Grodzisko jest wpisane do rejestru zabytków.