- Autobusem MZK uczestnicy dotarli na Podgórz w okolice tzw. Starego Cmentarza. Po przywitaniu przybyłych grupa udała się na zwiedzanie tej dzielnicy – prowadzącą Hanię Czech wspomagał rodowity „Podgórzak” – Tadeusz Perlik. Podgórz – pierwsza źródłowa wzmianka o Podgórzu pochodzi z 1555 r. Osada była częściowo kontynuacją narosłego wokół zamku Dybów osadnictwa, tzw. Dybowa-Nieszawy. Wskutek interwencji Torunia, zamek przenoszono dwukrotnie (w 1460 r. w górę rzeki i w 1555 r.).
7 listopada 1611 r. król Zygmunt III Waza nadał Podgórzowi prawa miejskie. Ani potop szwedzki, ani wybuch wojny północnej w 1700 r. nie wyrządziły miastu tylu szkód, ilu doznało ono podczas zakończonej klęską kampanii moskiewskiej Napoleona. Wycofujący się Francuzi chcąc opóźnić pochód Rosjan, fortyfikowali miasta będące w ich rękach. Dlatego marszałek Ludwik Davout, dla polepszenia widoczności z Torunia i ostrzału artyleryjskiego, kazał 21.01.1813 r. zniszczyć Podgórz. Wtedy to spłonął drewniany kościół św. Anny i 74 domy. Ocalała jedynie świątynia i klasztor. Od tego momentu kościół zaczął pełnić rolę parafialnego. Nie mogąc podnieść się z upadku, Podgórz stracił po 1815 r. prawa miejskie. Na domiar złego w 1832 r. Prusacy zlikwidowali klasztor i urządzili w nim szkołę, co całkowicie zdegradowało ten ośrodek, który w letargu czekał na lepsze czasy. 17.04.1878 r. przyłączono do niego Kluczyki, ale to nie podniosło jego rangi. Dopiero dzień 18.01.1920 r. wpłynął całkowicie na zmianę losów Podgórza. Wtedy to o godz. 16 przez tę osadę, jako pierwszą dzielnicę dzisiejszego Torunia, zaczęło wkraczać Wojsko Polskie. Podgórz, liczący wtedy 2,8 tys. mieszkańców, natychmiast zaczął się odradzać. Już 29.12.1924 r. odzyskał prawa miejskie, a tempo jego urbanizacji znacznie wzrosło. W 1934 r. osada została połączona z Toruniem linią tramwajową biegnącą po nowo wybudowanym moście (linia przetrwała do 1984 r.). 28.05.1934 r. przyłączono do niego Piaski, 13.04.1935 r. Stawki, a w 1936 r. Nieszawkę i Rudak. Wtedy też zrodził się pomysł włączenia Podgórza do Torunia. 31 marca 1938 r. był ostatnim dniem niezawisłości Podgórza, bowiem 1 kwietnia był już dzielnicą Torunia. Liczyła ona 6,3 tys. mieszkańców, miała dwa kina - Sfinks i Apollo, młyn przy ul. Młynnej (dziś ul. Młyńska), Browar Pomorski przy ul. Głównej (dziś ul. Poznańska), cegielnię i klinkiernię, które od 1933 r. były własnością Torunia i rozpoczęły proces wiązania Podgórza z prawobrzeżem Wisły. Podgórz miał też 50 sklepów i około 40 zakładów rzemieślniczych. Dzielnica rozwijała się przede wszystkim jako usługowo-handlowa, nastawiona na zaspokajanie potrzeb kilku jednostek wojskowych (poligon) i pracowników kolei (lokomotywownia i Dworzec Główny). Wielka historia ponownie zawitała na Podgórz zimą 1945 r., kiedy to gen. Popow, dowódca radzieckiej 70. armii, jak burza przeszedł przez dzielnicę, gdyż na rozkaz marszałka Rokossowskiego miał jak najszybciej dotrzeć do Berlina. Podgórz najbardziej ucierpiał podczas wyzwalania Torunia. W gruzach legło 240 budynków, na ogólną liczbę 372 w całym mieście.
- Wycieczkę rozpoczęliśmy od zwiedzenia Starego Cmentarza z figurą Męki Pańskiej i kaplicą rodziny Jaugschów, zabudowy centrum – rynku z Ratuszem, zabudowy ulicy Poznańskiej, zespołu klasztornego franciszkanów z kościołem śś. Apostołów Piotra i Pawła – Sanktuarium MB Podgórskiej, Niepokalanej Królowej Rodzin. Kolejnymi obiektami były: kamienica i willa Bernarda Jaugscha, miejsce po browarze z pomnikiem, winnica, tunel tzw. „Krowi Mostek” po przejściu którego weszliśmy na wał przeciwpowodziowy którym podeszliśmy do ruin Zamku Dybów. Po zapoznaniu się z jego historią na plaży nad Wisłą zasiedliśmy na odpoczynek. Tutaj dzisiejszy solenizant-Tadeusz poczęstował uczestników cukierkami. Wypoczęci udaliśmy się w dalszą wędrówkę, weszliśmy na most drogowy i nim dotarliśmy  na Plac Rapackiego. Tutaj właściwie rozpoczęliśmy drugi  etap WR – zwiedzanie obiektów na Odznakę „Znam Toruń”.

Wykaz obiektów (które obejrzeliśmy w kolejności zwiedzania): 

 

- Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła, Podgórz, ul. Poznańska 49.

- Ruiny zamku królewskiego Dybów, Piaski, ul. Dybowska 10/12.

- Pomnik Samuela Bogumiła Lindego, ul. Juliusza Słowackiego 8.

- Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, ul. Panny Marii 2.

- Muzeum Podróżników im. Tony’ego Halika, ul. Franciszkańska 9/11.

- Centrum Popularyzacji Kosmosu „Planetarium – Toruń”, ul. Franciszkańska 15/21.

- Teatr im. Wilama Horzycy, pl. Teatralny 1.

- Muzeum Etnograficzne, ul. Wały gen. Władysława Sikorskiego 19.

- Kościół św. Szczepana parafii ewangelicko-augsburskiej,

   ul. Wały gen. Wł. Sikorskiego 14.

- Muzeum Twierdzy Toruń, ul. Wały gen. Władysława Sikorskiego 23.

- Kościół św. Katarzyny, pl. św. Katarzyny 14.

- Kościół Świętych Apostołów Jakuba i Filipa, Rynek Nowomiejski 6.

- Teatr Baj Pomorski, ul. Piernikarska 9

- Ruiny zamku krzyżackiego, ul. Przedzamcze 3.
- Dawny młyn zamkowy – Hotel 1231, ul. Przedzamcze 6/8A.

- Brama Mostowa, ul. Mostowa.

- Spichlerz Szwedzki, ul. Mostowa 1.

- Dom Eskenów – Muzeum Historii Torunia, ul. Łazienna 16.

- Bazylika katedralna św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty, ul. Żeglarska 16.

- Pałac Dąmbskich, ul. Żeglarska 8.

- Dom Kopernika, ul. Mikołaja Kopernika 15/17.

- Krzywa Wieża, ul. Pod Krzywą Wieżą 1.

- Łuk Cezara, ul. Piekary 37.

- Kościół św. Ducha, ul. Piekary 24.

- Budynek poczty, Rynek Staromiejski 15.

- Dwór Artusa, Rynek Staromiejski 6.

- Ratusz Staromiejski – Muzeum Okręgowe w Toruniu, Rynek Staromiejski 1.

- Pomnik Mikołaja Kopernika, Rynek Staromiejski.

- Kamienica Pod Gwiazdą – Muzeum Sztuki Dalekiego Wschodu,

  Rynek Staromiejski  35 

- Tablica pamiątkowa Zwi Hirscha Kalischera, ul. Szeroka 46.

- Muzeum Toruńskiego Piernika, ul. Strumykowa 4.

                                                                                  Opracował: Tadeusz Perlik.