- Komunikacją MZK uczestnicy WR dotarli na skrzyżowanie Szosy Chełmińskiej z ul. Grunwaldzką. Pogoda nie jest stabilna, momentami pada drobny deszczyk. Po zrobieniu fotki na starcie ul. Grunwaldzką grupa udała się w Kierunku Klasztoru Redemptorystów.
Osiedle św. Klemensa – teren graniczący z zespołem budynków kościoła i klasztoru św. Józefa pomiędzy ulicami Grunwaldzką, Źródlaną, św. Klemensa i Śniadeckiego. Jego zabudowę stanowią domy jednorodzinne. Wchodzi w skład Osiedla Bielany.
- Uczestnicy mijają zespół klasztorny oo. redemptorystów wraz z kościołem p.w. św. Józefa wybudowanym w latach 20-tych XX w., w którym znajduje się również Sanktuarium Matki Boskiej Nieustającej Pomocy zwanej również Matką Boską Bielańską (nieopodal posługują również siostry Józefitki). Posuwając się cały czas ul. Grunwaldzką grupa minęła Bielański Dwór (Prezydentówkę), przemaszerowała skrajem Osiedla Brzeziny, przekroczyła Szosę Okrężną i dotarła na Lotnisko Aeroklubu Pomorskiego.
Lotnisko Aeroklubu Pomorskiego – jego początki
sięgają pierwszej dekady ubiegłego stulecia, kiedy to
ówczesne niemieckie władze wojskowe wybudowały kolejno:
port balonowy i sterowcowy oraz lotnisko. Wraz z
przejęciem Pomorza przez Rzeczpospolitą Polską
(18.01.1920 r.) toruńskie obiekty wojskowe zostały
obsadzone przez polskie wojsko. Wkrótce rozpoczęły tu
działalność: Oficerska Szkoła Obserwatorów Lotniczych (w
tym Oficerska Szkoła Aeronautyczna). Od 1924 r.
gospodarzem lotniska był 4 Pułk Lotniczy. Sportową kartę
historii toruńskich skrzydeł rozpoczęli aeronauci:
Franciszek Hynek i Zbigniew Burzyński którzy zwyciężyli
w III Krajowych Zawodach Balonowych w Warszawie w 1928
r. Kolejne kroki to założenie Koła Lotniczego LOPP i
zorganizowanie w Toruniu punktu etapowego III Krajowego
Konkursu Awionetek w 1930 r. Trzy lata później działało
już Koło Szybowcowe, a pierwszy kurs praktyczny
ukończyło w 1934 r. dwudziestu jego członków. W
następnym roku entuzjaści lotnictwa sportowego powołali
( bez zgody ówczesnych władz) miejscowy aeroklub. Jako
pierwsze stowarzyszenie tego rodzaju na terenie Wojew.
Pomorskiego przyjął on słusznie należną nazwę Aeroklubu
Pomorskiego. W latach 1935 i 1937 rozegrano tutaj VII i
IX Krajowe Zawody Balonowe, a w latach 1936 i 1937
zorganizowano własne imprezy samolotowe: Lot Pomorski i
Okrężny Lot Kujawski. Od 1937 r. Aeroklub dysponował
własnym hangarem i szybowiskiem w pod toruńskim
Rzęczkowie. Rok 1938 zaznaczył się uroczystym otwarciem
Ośrodka Sportu Lotniczego im. Marszałka Rydza-Śmigłego,
z udziałem samego patrona.
- Grupa pod przewodnictwem H. Czech ominęła lotnisko i
skierowała się lasem do Fortu VII.
Fort VII
(„IV”; „Friedrich der Grosse”; od 1920 r.
„Tadeusz Kościuszko”) – główny.
Fort został zbudowany w latach 1879-1883 jako
standardowy fort artyleryjski główny.
Około 1960 r. rozebrano oskarpowanie fos barków i części
głównej fosy. Dobrze zachowane schrony i remizy działowe
oraz kaponiery. Czytelne są ziemne urządzenia fortu;
otoczenie całkowicie zdewastowane.
Dziś fort stanowi miejsce pamięci narodowej: w okresie
10.1939 - 01.1940 stał się miejscem męczeństwa ponad
1500 polskich obywateli Torunia i okolic (głównie
inteligencji), więzionych tu przez Gestapo i wywożonych
do lasów Barbarki na rozstrzelanie lub do obozu
Stutthof. Już w październiku 1939 r. hitlerowcy z
formacji Selbstschutz przeprowadzili, na podstawie
wcześniej przygotowanych list, akcję masowych aresztowań
przedstawicieli wszystkich warstw społecznych, głównie
jednak inteligencji polskiej (urzędników państwowych,
księży, policjantów, nauczycieli, działaczy społecznych
oraz Żydów).
- Po krótkim odpoczynku uczestnicy udali się w dalszą trasę która wiodła drogami i duktami leśnymi wokół lotniska robiąc po drodze kolejny dłuższy odpoczynek by w okolicy budynków dawnych zakładów ziemniaczanych wyjść na Szosę Bydgoską. Stąd już tylko „żabi skok” na miejsce zakończenia „53 Rajdu Topienia Marzanny” – przy Porcie Drzewnym. Tutaj zakończono wędrówkę (część grupy pozostała i włączyła się do imprezy, pozostali udali się do domów).
Opracował: Tadeusz Perlik.