- Uczestnicy WR spotkali się na Placu Daszyńskiego przy moście gen. Elżbiety Zawackiej.

Plac Ignacego Daszyńskiego w Toruniu – gruntownie przebudowany podczas budowy mostu gen. Elżbiety Zawackiej. W ramach realizacji inwestycji drogowej, na placu wybudowano trzypoziomowe skrzyżowanie, umożliwiające bezkolizyjne poruszanie się pojazdów w różnych kierunkach oraz wyremontowano torowisko tramwajowe. W skład skrzyżowania wchodzą m.in. tunel, rondo i estakada. Nad placem znajduje się dwupasmowa, jednokierunkowa estakada im. Marka Sudaka które oddano do użytku 30 sierpnia 2013 r. Upamiętnia ona Marka Sudaka – inżyniera, głównego projektanta mostu drogowego im. Elżbiety Zawackiej, zmarłego w 2011 r.

- Po przywitaniu grupy i wspólnej fotce prowadzący Tadeusz Perlik poprowadził uczestników chodnikiem dla pieszych, mostem drogowym im. gen. E. Zawackiej przez Wisłę w kierunku Rudaku.

Most gen. Elżbiety Zawackiej w Toruniu – most drogowy na Wiśle w ciągu drogi krajowej nr 91.

Jest to drugi most drogowy na Wiśle w Toruniu. Budowa mostu trwała od 19 października 2010 r. do 9 grudnia 2013 r. Do posadowienia podpór samego mostu wbito w grunt 1,5 tys. pali prefabrykowanych o wymiarach 40 × 40 cm. Most zawieszono na najdłuższych w Polsce przęsłach łukowych, mających po 50 m wysokości i 270 m długości. Szerokość mostu wynosi 30 m. Przeprawa ma po dwie jezdnie, każda ma dwa pasy ruchu. Po jednej stronie mostu znajduje się ścieżka rowerowa, po drugiej chodnik dla pieszych. Trasa mostowa liczy 4,1 km długości.

- Uczestnicy po dotarciu na lewy brzeg Wisły zeszli z mostu i pomaszerowali przez Rudak.

Rudak – wzmiankowany historycznie w 1340 r. (Rodecke), w dokumencie komtura nieszawskiego Heinricha Zenge, który sprzedał część ziemi niejakiemu Hermannowi  Gerunge.  Rudak, podobnie jak i sąsiednie wioski czynszowe: Gosorzyn, Stawki Małe, Stawki Duże oraz Piaski podlegał administracyjnie komturstwu nieszawskiemu. W 1603 r. opustoszała wieś Rudak została zasiedlana przez osadników olęderskich  na mocy przywileju królewskiego. W 1661 r. w lustracji królewskiej została wymieniana karczma znajdująca się na gruntach wsi Rudak i Gosorzyn, którą prowadził Jan Baron. Jeszcze kilkakrotnie w historii Rudaka były przedłużane kontrakty lokacyjne dla olędrów, zwykle na okres 40 lat i tak było m.in. w 1648, 1683, 1767 oraz 1782 r. Od 1466 r. cały teren dawnego komturstwa nieszawskiego przeszedł na własność Królestwa Polskiego, dla jego administracji utworzono starostwo dybowskie, z siedzibą na zamku „Dybów”. W 1765 r. wioski Rudak i wchłonięty przez nią – Gosorzyn  posiadały 18 osadników olęderskich, gospodarujących na 18 włókach ziemi (ok. 300 ha). W 1885 r. cały obszar Rudaka  obejmował 812 ha i był zamieszkały przez 785 mieszkańców, z których 620 było wyznania ewangelickiego. Dzieci z rodzin ewangelickich uczęszczały do szkoły ewangelickiej, która w 1887 r. wykazywała ich 61 oraz 1 nauczyciela. W 1938 r. Rudak przyłączono do Torunia. (informacja wg. Henryka Miłoszewskiego).

- Grupa ulicą Rudacką dotarła do cmentarza ewangelickiego z połowy XIX w. przy którym zrobiła sobie krótki postój. Następnie przemaszerowała obrzeżem Kępy Bazarowej na punkt widokowy. Tutaj na ławeczkach uczestnicy potwierdzili trasę na OTP i podziwiali panoramę Torunia. Na koniec wykonali wspólną fotkę i pomaszerowali brzegiem Wisły do mostu im. J. Piłsudskiego.

Most drogowy im. Józefa Piłsudskiego w Toruniu – most drogowy na Wiśle. Jego długość całkowita wynosi 898 m, liczy 5 przęseł o rozpiętości 130 m oraz 3 przęsła o

rozpiętości 78 m. 

Elementy do budowy mostu pozyskano z rozebranego w latach 1928-29 mostu w Opaleniu. Uroczyste otwarcie mostu oraz nadanie nazwy miało miejsce 11 listopada 1934 r. Na wniosek władz państwowych, jako ponoszące większość wydatków, wybrano nazwę mostu - im. Józefa Piłsudskiego.

- Po wejściu na most i jego przejściu uczestnicy zakończyli WR na Rynku Staromiejskim.

                                                                 

                                                                   Opracowała: Tadeusz Perlik.