- Grupa uczestników WR spotkała się w słoneczny poranek na pętli MZK przy ul. Pawiej na os. Wrzosy. Po przywitaniu, wysłuchaniu informacji n/t Barbarki (przedstawionej przez prowadzącego Wiesława Zielińskiego) i wspólnej fotce turyści udali się drogą w stronę pomnika.
Pomnik Dzieci Polskie - Matce Polski w formie cokołu z płaskorzeźbą Matki Boskiej z Dzieciątkiem - wystawiony ze składek uczniów toruńskich z okazji 700. rocznicy nadania Toruniowi praw miejskich (w 1933 r.); do czasu zniszczenia przez okupantów w 1939 r. zawsze w Dniu Matki odprawiano tu nabożeństwa z udziałem dzieci, do tradycji powrócono w latach 1947-50 po odbudowie pomnika (z oryginalną płaskorzeźbą) oraz w 1989 r.
- Dalej
trasa wiodła leśną drogą do Osady Leśnej na Barbarce.
Osada Leśna Barbarka
jest
położona w lesie w północno-wschodniej części Torunia, w
odległości 13 km od centrum miasta, wewnątrz większego
kompleksu leśnego. Stanowi obszar 3,8 ha. Występuje w
źródłach pisanych już od 1299 r. Związana z miejscem
kultu św. Barbary oraz z funkcjonującym w niej młynem
była określana jako „dobra młyńskie”. Na przełomie XIX i
XX w., a głównie w okresie międzywojennym XX w., stała
się miejscem wypoczynkowym dla mieszkańców miasta.
- Kontynuując przemarsz grupa udała się piaszczystą drogą nad Stawy Przysieckie gdzie zatrzymała się na dłuższy odpoczynek posilając się i delektując widokami stawów.
Stawy Przysieckie powstały po eksploatacji płytko położonych pokładów torfu, głównie w okresie II wojny światowej (wydobywany torf był jako materiał opałowy). Wyrobiska potorfowe w wyniku działania wód podskórnych zostały zalane wodą tworząc zespół kilku zbiorników (stawów) wodnych o głębokości do 1,5 m. Cała powierzchnia lustra wodnego stawów wynosi ok. 15 ha. Ze stawów bierze swój początek Kanał Główny odwadniający pradolinę rzeki Wisły na obszarze od Torunia aż po Czarnowo. Kanał posiada około 30 km długości i uchodzi do Wisły na terenie dawnej osady Kamieniec. Obecnie zamulone stawy porośnięte są turzycą błotną i prosową, trzciną pospolitą oraz pałką wąsko i szerokolistną – tworząc w ten sposób zarośla szuwarowe. Zbiorniki wodne są często odwiedzane przez turystów (czerwony szlak, tablice informacyjne) oraz przez przyrodników, którzy z brzegów poszczególnych akwenów prowadzą obserwacje ptactwa wodnego.
- Dobrze się nam odpoczywało, niestety prowadzący Kol. Wiesław nakazał dalszą wędrówkę. Przemaszerowaliśmy przez miejscowość Błotka i niedługo potem dotarliśmy do ścieżki rowerowej, by omijając Przysiek skręcić w stronę Torunia. Obchodząc lotnisko poruszaliśmy się ostrożnie ścieżką rowerową na której byliśmy gośćmi. Na skraju lasu zrobiliśmy sobie ostatni odpoczynek, zjedliśmy resztki prowiantu i dobrze się nawoniliśmy. Ostatni odcinek wędrówki wiódł przez tereny dawnego Polchemu, obok Motoareny a zakończył się przy CH Plaza.
opracował- Tadeusz Perlik.