- Grupa uczestników WR spotkała się w Wielką Sobotę (w pochmurny poranek) na os. Na Skarpie na przystanku MZK przy Szpitalu Dziecięcym. Po przywitaniu grupy przez prowadzącego Kol. Tadeusza i wspólnej fotce uczestnicy skierowali się na trasę wędrówki.

- Spod szpitala udaliśmy się do Lasu Bielawskiego i jego duktami (często lawirując pośród drzew) przemaszerowaliśmy skrajem Kaszczorka do Białych Gór nad Drwęcę. Tutaj pełne zaskoczenie, ujrzeliśmy zrewitalizowane „biwakowisko” na brzegu rzeki Drwęcy. Nowo wyremontowaną wiatę, nowe ławeczki, miejsce na ognisko a to wszystko usadowione na czystej „złotej’ plaży (mankamentem były rozrzucone puste butelki po piwie – dzieło pseudo turystów. Na ławeczkach zrobiliśmy sobie dłuższy odpoczynek. W trakcie odpoczynku prowadzący T. Perlik przekazał uczestnikom informacje na temat symboliki i znaczenia jajka w Święta Wielkanocne.
Jajka bowiem były szczególnie ważne, gdyż symbolizowały życie i miały moc odpędzania złych sił. Jajka od dawna są symbolem rodzącego się życia, co bezpośrednio odnosi się do zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Dawniej uważano, że naturalnie barwione (np. w wywarze z cebuli) jajka mają magiczną moc i mogą leczyć choroby. Kolorowymi wzorami jajka ukraszały  wszystkie słowiańskie nacje już we wczesnym średniowieczu. Zwyczaj ten był jednak związany z obrzędami wiosennymi, a nie konkretnie z Wielkanocą, gdyż pisanki robiono od zapustów aż do czerwca. Jajka w czasie Śmigusa-Dyngusa były też wykupnym od polania.

- Dobrze wypoczywało się grupie nad Drwęcą ale trzeba było wracać. Zmienioną trasą, by się nie powtarzać podeszliśmy na wysoki brzeg pradoliny Wisły, dalej duktami leśnymi klucząc wśród drzew dotarliśmy do Szpitala Dziecięcego gdzie zakończyliśmy WR.

                                                                         Opracował: Tadeusz Perlik.